Kardoen

een sieraad voor uw (groente)tuin


redactie - Wilma van Oss


Vergeten groenten afl. 1

De komende drie maanden zullen ‘vergeten groenten’ worden besproken die alle tot de composietenfamilie horen. Deze groenten worden nu nauwelijks nog gegeten, maar waren vroeger best populair.

Wil je meer weten over vergeten groenten, kijk dan op de site van de ‘Historische Groentenhof’:(http://www.vergeteneten.nl/ ). Dit is een organisatie die zich richt op de teelt en de promotie van vergeten, zeldzame en bijzondere groenten.

 

Kardoen (Cynara cardunculus)

Kardoen is een oeroude cultuurplant. De plant werd al vanaf de vierde eeuw v.Chr. door de Romeinen en de Grieken gegeten. In Zuid-Europa wordt de plant nog steeds veel gegeten. Het is een groente die herinnert aan de spruitjes, witlof en andijvie van vroeger, toen de bittere smaak nog niet weg was veredeld. De soort verdient vooral ook een plaats in de tuin door de geweldige sierwaarde.

 

Naamgeving

 

De kardoen behoort tot het geslacht Cynara. Cynara betekent stekelige plant en dat is het. Want het is een distel, hetgeen ook blijkt uit de soortaanduiding cardunculus, dat een verkleinwoord is van distel.

 

Een variëteit van de kardoen is artisjok (Cynara cardunculus var. scolymus).

 

 
Teelt

Zaaien vanaf begin april onder glas of binnen, begin mei in de volle grond. Kiemt bij ongeveer 20 graden binnen een dag of tien. Na opkomst zo licht mogelijk zetten. Na verschijning van het tweede bladpaar verspenen in aparte (hoge, vanwege de penwortel) potjes en licht en niet te nat verder opkweken. Vanaf midden mei buiten uitplanten in de (moes)tuin en versteld staan van de enorme groeikracht.

De kardoen is een tweejarige plant, die in het eerste jaar een forse bladrozet vormt. In het tweede jaar komen de bloeistengels dan tevoorschijn, en na de bloei en het afrijpen van het zaad sterft de plant meestal af, al komt het ook voor dat onderaan nieuwe scheuten worden gevormd.

Het afdekken van de bladeren zorgt ervoor dat de stelen minder bitter smaken.
 
Herkenkenmerken
   

De bloeiwijze is 4 tot 5,5 cm breed.

De blauw-lila hoofdjes bestaan uitsluitend uit buisbloemen. Deze worden omgeven met omwindselblaadjes met spitse stekeltop. 

Het is een tweejarige, 80 - 90 cm tot twee meter hoge, wollig behaarde distelachtige soort met dikke vlezige gegroefde stengels. De bladeren zijn tot 50 cm lang en 35 cm breed, stevig, veervormig gelobd. De toppen van de bladeren zijn bezet met 1,5 - 3 cm lange starre gelige stekels. De bladeren zijn zilverkleurig door de viltige beharing.

 
Gebruik

Kardoen is rijk aan kalium, magnesium, calcium, ijzer. De soort is qua smaak een mix van artisjok, selderij en schorseneer. Bitter en toch ook een beetje zoet. Bij de oogst gaat het vooral om de bladstelen.

Stamppot van de bladstelen is makkelijk te bereiden, gezond en lekker. Kardoen wordt zwart in metaal, dus neem emaillen keukengerei.

De jonge bloemknoppen kunnen op dezelfde manier als artisjok worden klaargemaakt. Maar de bloemen van de artisjokken worden door de fijnproevers meer gewaardeerd. 

Kardoen slaatje

Ingrediënten

8 zeer jonge kardoenstelen, geblancheerd in stukjes van 3 cm
6 - 8 ansjovisfiletjes uit blik, afgespoeld, uitgelekt
2 knoflooktenen
4 el. olijfolie
1 el. citroensap
1 el. witte wijn
4 nieuwe aardappels, beetgaar gekookt, in dobbelstenen
12 kerstomaatjes, gehalveerd
½ rode ui, zeer fijngehakt
 
 

Bereidingswijze

De stengels van de kardoen met een dunschiller schillen.

Pureer ansjovis met knoflook, olie, citroensap en wijn, meng door kardoen en aardappel, garneer met tomaat en ui, en serveer naast romige risotto.