Contribuant

 redactie: Jodi van der Giesen

reacties/opmerkingen:karibuni@tele2.nl

nr.

36
 

‘Ouwe koeien’, aflevering 5, verhaalt over de fundamenten die ooit werden gesmeed om uiteindelijk te resulteren in wat inmiddels al jarenlang uitgegroeid is tot een volwaardige vrijetijdsbesteding, die deze naam ook alle vrije tijd waarmaakt. Nauwelijks een gepasseerde dag of er is die dag wel iets dat in direct of indirect verband kan worden gebracht met deze fantastische passie.

Zou iemand per ongeluk eens de naam van de auteur van deze Ouwe koeien op Google-afbeeldingen loslaten, dan is de kans best groot dat je die naam vereenzelvigd ziet worden met vele tientallen afbeeldingen, die werden opgevoerd in alle reeds verschenen afleveringen van Ouwe koeien.
 

 

De website van de Dreumelse geschiedkundige Stichting Tremele heeft, het zal ooit aan het begin van het jaar 2011 geweest zijn, de eerste mogelijkheden geboden om dat publieker te maken wat tot dan aan toe slechts geproduceerd werd op inpandige, privé- en zeer geringe, schaal. Sinds is er wel het een en twee en ander gebeurd.

Initieel … schromend, terughoudend, aarzelend, bevreesd voor geïrriteerde reacties van vooral boze dorpsgenoten, die het gepubliceerde eerder als kwalijke bemoeienis met hun interne familiegeschiedenissen zouden kunnen beoordeelden, dan als slechts, niet meer en niet minder, de weergave van het feitelijke en gevondene, en het degelijk gewikte en gewogene.

Daarna en sindsdien … er had en heeft zich sinds begin 2011 nog nóóit een ontstemde of getergde lezer of lezeres gemeld … vrijer, spontaner, rechter voor zijn en haar rapen, vrijwel alles publicerend wat maar in een om aandacht smekend en smakelijk verhaal vervat kon worden. En waarin de koeien ook wel eens steviger bij de horens gevat werden en alle mogelijke, meestal Dreumelse, namen, vreugden en drama’s voor het literaire voetlicht verschenen. In zéér uiteenlopende, vele bladzijden lange, minutieus beschreven scenario’s.
 

Dit artikel, Ouwe koeien aflevering nr. 36, is de meest recente editie in een reeks van artikelen, die in de afgelopen drie jaar verschenen. Aanvankelijk alleen op de website van Tremele. Niet mis uiteraard, want het waren en bleven levendige en smeuïge verhalen, met vrijwel alleen maar Dreumelnaren in hoofd-, tussen- en bijrollen. En als lezers en lezeressen.

Echter, door steeds verder je horizon te willen verwijden, contacten te leggen en vooral te onderhouden met personen en instanties die eenzelfde soort gedrevenheid hadden met, in zijn totale algemeenheid en omvang, ‘de geschiedenis’, leidde ertoe dat alle Ouwe koeien-artikelen evengoed, ook al vanaf lange tijd geleden, te lezen zijn op de website van
 

 

 www.genver.nl  ‘Ter leering ende vermaeck’ heet de rubriek op die site.

De minutieuze contributie aan actief geschiedenis- en genealogiebedrijvend en -belijdend Dreumel, Gelderland, Nederland, begon zich heel langzaam uit te breiden naar buiten Dreumel.

Gedurende lange digitale zoektochten op het wereldwijde web, ontmoet je ook veel lokalere sites die zeer interessant blijken te zijn.
 

De familienaam Goijer was al heel bekend, vanuit de langdurige en nog steeds zich voortzettende periode dat onderzoeken en naspeuringen gestart werden naar de geschiedenissen en levenswandels van alle overleden personen op de protestantse begraafplaats aan het Dreumelse Kerkpad. We spreken over toen 2009.

Inkie Goijer heeft een prachtige website gemaakt over haar voorfamilies en deze is te bewonderen op een website met een ietwat verrassende naam:

http://familiegoijer.squishychocolate.nl/familiegoijer/Welkom.html

Elke geregistreerde akte waar de achternaam Goijer – of aanverwante familienamen ‒ op voorkomt, wordt gedeeld met Inkie Goijer. De laatste contributie bestond uit een doodakte van een familielid waar nog gegevens van ontbraken op Inkies website.

   

Alle kinderen van Johan Arend Goijer en Gerritje Woerdenbach worden op de website van Inkie voorzien van zowel geboorte- als overlijdensdata.

Met uitzondering van Judith Gerritje Goijer.

Het aller-enige dat ‘we’ tot voor kort van haar wisten, was dat ze werd geboren op 24 mei 1835. Hiervan bestond immers al een geboorteakte. En dat ze trouwde met Dirk Cornelis de Mars.

 
   

 

Onbekommerd en enthousiast alsmaar min of meer standaard overlijdensakten registrerend, doemde onverwacht een losbladig document op tussen de voorbedrukte en beschreven teksten in het ‘Register ter inschrijving van dood-akten der gemeente Dreumel’ van 1864.
 

 

 

Judith Gerritje Goijer was met Dirk Cornelis Mars getrouwd (te Dreumel, op 4 februari 1864) en dit extract getuigt van het overlijden van hun dochter Dirkje Cornelia Mars op 18 april 1864. Te Varik. Enig speurwerk en -tijd later, kon ook de Zaltbommelse overlijdensakte van Judith Gerritje gevonden en naar Inkie Goijer opgestuurd worden. Zo zou deze contributie ertoe bij kunnen dragen dat de website over de Goijer-familie weer iets kan worden uitgebreid met additionele feitelijke gegevens.
 

 

De contributies aan het digitale adres van Tremele beperken zich niet tot alleen maar het per elke maand opsturen van nieuwe Ouwe koeien-bijdragen. Ook werden in totaal meer dan een miljoen akten van niet alleen Dreumel, maar ook de zeer wijde omgeving, eerst van Internet gedownload en gecontribueerd. Verder nog meer dan 8000 persoonlijke dossiers over (alleen maar) Dreumelnaren, waarin ruim 28000 bestanden (akten, foto’s, verhalen, e.d.) werden verwerkt.

Verdere contributies bestonden en bestaan uit het voortdurend proberen te verbeteren van de gegevens die al op de website van Tremele staan. Het is uiteraard der zaak niet mogelijk voor de webmaster en andere vrijwilligers van Tremele om letterlijk elke inzending en zeer goed bedoelde bijdragen aan de website te controleren op waarheidsgehalte en accuratesse.

De meest recente contributie aan een mogelijke verbetering van die online gegevens gaat over een ooit in Dreumel praktiserend geneesheer, Johannes van Dijk. Hij blijkt niet Johannes Augustinus van Dijk te heten, maar ‘slechts’ Johannes van Dijk. Dit is zijn geboorteakte.
 

 

Opvallender, zelfs, dat in de marge van deze akte in 1832 wordt bijgeschreven dat juist de naam van de vader als Jo(h)annes Augustinus van Dijk had geschreven moeten worden toen de akte in 1830 werd geïnitieerd.

Een andere en al veel eerdere contributie was een verbetering van een geboortedatum van Wilhelmina Vink, die op een andere, dan op de site werd vermeld, datum geboren bleek te zijn, namelijk op 23 maart 1839.
 

 

Wilhelmina Vink trouwt in Dreumel op 11 mei 1871 met Gerardus Boumans.
 

 

Jos van Koolwijk, Tremeles oprichter, enthousiasmeerder, webmaster en solexberijder had, alvorens deze geboortedatum te wijzigen, contact opgenomen met de heer Wim Boumans, waarvan Jos wist dat hij de oorspronkelijke geboortedatum van Wilhelmina had aangeleverd. Naar aanleiding van dit contact, nam de heer Bouwmans vervolgens weer contact met mij op en verzocht hij om eventueel meer additionele informatie over deze en zijn familie Bou(w)mans en de zeer vele aangetrouwden.

 

Hetgeen heeft geresulteerd in het aan de heer Boumans kunnen contribueren van ongelofelijk veel informatie over zijn voorfamilies. In 98 persoonlijke dossiers wordt middels 347 bestanden vrijwel alles onthuld wat er aan officiële documenten ooit werd samengesteld over deze families.  Althans dat deel dat zich van hun geschiedenissen afspeelde in Dreumel.

De heer Boumans is nu doende om al deze gegevens te combineren met de data die hij al bezat en hij overweegt om ook deze zeer omvangrijke en kleurrijke  stamboom te willen publiceren op de website van Tremele, als die (stamboom) ooit af zal geraken. Een contributie derhalve van niet geringe omvang. Rechts het familiewapen van deze familie. (Zie noot **) onderaan).

De heer Wim Boumans is o.a. de auteur van (ook op Tremele verschenen):

 

 

 

De verzoeken om contributies beperken zich, maar vooralsnog slechts in een paar gevallen, niet tot Dreumel, of zelfs niet tot Nederland. De heer Eric F.P.M. Schoenmakers, wonende in Californië, Amerika, vraagt mijn medewerking medio 2013. Hij heeft de Ouwe koeien-bijdrage nr. 27 (‘Tweeledig tweelingenleed’) gelezen en zeer gewaardeerd. Hij blijkt een kleinzoon te zijn van Arnolda Gerarda Smulders, die op 11 juni 1910 in Dreumel wordt geboren, dochter van Jan Smulders en Johanna Maria Rikken.

De familie Smulders komt in dat Ouwe koeien-artikel ruimschoots aan de orde. Maar ook de familie Schoenmakers zelf blijkt een Dreumels worteltje te hebben, namelijk Hendrika Francisca Cornelia Schoenmakers, die op 31 augustus 1881 in Dreumel wordt geboren.
 

 

Samen met Gerard van Welie en met name Jo van Kruijsbergen, die veel informatie kon contribueren over de lange periode voorafgaand aan het begin van de Burgerlijke Stand in 1811, werd op deze wijze weer een belanghebbende contributie geleverd aan de genealogische omzwervingen van Eric Schoenmakers.

En ander verzoek voor een genealogische contributie komt onlangs en zeer onverwachts uit Canada. Mevrouw Liz van Lubeek schrijft dat ze ‘Ouwe koeien’ artikel 17 heeft gelezen. In dat artikel wordt uitgebreid stilgestaan en geschreven over de families Van Lubeek en Weijn. Eén van de afbeeldingen in dat artikel is deze …
 

 

En wat blijkt nu? Johannus (Johan) Gerardus Allardus (staande jongetje, rechts, tussen de zittende mensen in) is de opa van mevrouw (E)Liz(abeth) uit en in Canada. Hij emigreerde in 1953 naar Canada en heeft zich daar gevestigd en vermenigvuldigd. Elizabeth blijkt nog twee zussen te hebben.

De communicatie met Johans kleinkinderen Liz, Jessica en Caitlin van Lubeek is nog maar net begonnen en wie weet wat we kunnen en nog zullen uitwisselen.

Uiteraard is Leo van Lubeek, autochtoon Dreumelnaar, zeer direct en vaak betrokken bij deze ontwikkelingen. Zoals hij dat ook was bij de totstandkoming van dat artikel nr. 17. Zo contribueren we vice versa.
 

Zeker niet in mindere mate mag in dit speciaal daaraan gewijde artikel de, wederom royale, contributie zonder vermelding blijven aan Wilma van Oss. Die ‘ons’ op de website van Tremele al elke maand aangenaam en deskundig verrast met een rijke schakering aan botanische wetenswaardigheden over alles wat vooral groeit en bloeit in en om Dreumel, in haar rubriek ‘Plant van de maand’.

Maar die ook een prachtige stamboom op Tremele gepubliceerd heeft, waar elke stamboommaker, die eens wat anders nastreeft dan alleen maar (niet kleinerend bedoeld) steeds groter wordende getallen en namen onder elkaar, een dikke punt aan zou kunnen zuigen.

Een bijna dagboekachtige  geschiedbeschrijving van alles wat Wilma te weten is gekomen over haar voorfamilie(s). Vooral ten doel hebbend het vast te willen leggen voor haar familie en al hun en haar nakomelingen, voor nu en zover mogelijk de toekomst in.

 
   

64 Persoonlijke dossiers, met daarin 226 bestanden waren de contributie die ik Wilma kon doen toekomen, en die haar uiteraard geholpen hebben het waarheidsgehalte, en wellicht de omvang, van haar kroniek verder op te kunnen schroeven.

Haar kroniek waar ze nog lang niet geheel aan uitgesleuteld is, telt nu al 146 bladzijden. Als je iets over iemand wilt te weten komen die Van Os, Van Oss of Van Osch heette, of nog zo heet, sla deze kroniek er maar eens snel op na en er is een zeer gerede kans dat er aanknopingspunten te vinden zijn tussen hun verleden en uw heden.

Een zoveelste Ouwe koeien-artikel, de 31e contributie, vond zijn oorsprong in de al eerder aangehaalde naspeuringen naar zoveel mogelijk gegevens over de overledenen, die hun langdurige rust hadden gevonden op de Dreumelse NH-begraafplaats. Een van die overledenen is Leendert Tap en in een periode van drie maanden werd in een gelijk aantal artikelen het complete relaas over de in Kerkdriel vermoorde veldwachter gepubliceerd op Tremele.

Op 25 oktober 2013 ontvang ik een email waarin ook de volgende tekst verwoord wordt:
 

“Wat een verrassing om op de verhalen over Leendert Tap te stuiten op internet, op de site tremele.nl.

Leendert Tap is een oudoom van mij. Ik heb hem nooit gekend, maar van mijn overleden vader Evert Jan Cornelis van Valburg, geb. te Dreumel op 26 mei 1923 – kleinzoon van Evert van Valburg  en Christina Aletta Termeer, heb ik het verhaal van Leendert wel gehoord. Alleen was ik toen te jong om er echt interesse voor te hebben. Na  het overlijden van mijn vader in 1996 ben ik begonnen met een stamboom van de familie Van Valburg. En toen heb ik via oude krantenberichtjes wel het een en ander gevonden over deze moord.

Maar dit verhaal: geweldig en met foto’s. Ik kan niet wachten op deel 3.

Met vriendelijke groet,

Riekie Dibbets-van Valburg”
 

Op deze wijze begon een communicatie met mevrouw Riekie Dibbets-van Valburg, die tot op heden voortduurt. Een zoekopdracht zal Riekie verwezen hebben naar de site van Tremele en laat ze daar nu het verhaal tegenkomen van haar veldenbewakende  oudoom. Ze had daar al fragmentarisch kennis van, maar deze zeer uitvoerige en tot in details beschreven Ouwe koeien-contributie, gaf haar de mogelijkheid om dat deel van haar stamboom aanzienlijk uit te breiden met  alle nu ineens beschikbare informatie en foto’s.

Onlangs werd haar aangepaste stamboom op Tremele gepubliceerd, inclusief uiteraard de gegevens die zij en ik hebben uitgewisseld sinds we voor het eerst met elkaar in contact geraakten.
 

Een ‘Beschrijving van de familie Van Valburg’, die, op dit moment, maar liefst 113 bladzijden telt en die ook weer een minutieuze weergave is over het wel en wee van de families Van Valburg.

Een hele aardige en onverwachte bijkomstigheid van de oorspronkelijke contributie van dat Ouwe koeien/Leendert Tap-verhaal was, dat de leverancier van al die gegevens in  dat verhaal, Leenderttina van Soelen-Tap, de dochter van Leendert Tap, en Riekie Dibbets-van Valburg (Leendert Taps vrouw heette Christina Aletta van Valburg) naar aanleiding van deze Ouwe koe voor het eerst met elkaar in contact kwamen en elkaar in een mogelijk nabij moment eens zullen gaan ontmoeten. Telefonisch contact is er al geweest!

Met de broer van Riekie Dibbets-van Valburg had ik al eerder digitaal contact en tijdens mijn tot nu toe laatste communicatie met hem, stuurde ik hem nog een foto met daarop het originele grafmonument van Leendert Tap.

Wederom aangeleverd door mevrouw Leny van Soelen-Tap, die 83 is (in 2013) en in Zaltbommel woont. Leenderts oorspronkelijke grafmonument, daterend uit 1932,  werd vervangen door het huidige, toen Christina Aletta Tap-van Valburg daar in 1996 ook werd begraven.

 

En deze o zo oorspronkelijke foto zou nooit in beeld zijn gekomen als ik niet, ogenschijnlijk en niet beter wetend, toevallig nabestaanden van …
 

… was tegengekomen op de protestantse begraafplaats. Theo van Vlaanderen, die ik daar met zijn vrouw ontmoette, heeft me na die vruchtbare ontmoeting een aantal onthullende foto’s  toegestuurd, waarmee in eerste instantie werd aangetoond dat zelfs ook begraafplaatsen aan veranderingen onderhevig zijn, al lijkt de tijd daar geheel tot vredige rust te zijn gekomen.

Aanschouwt maar eens hoe de grafmonumenten op onderstaande afbeelding er eerst (boven) uit zagen en hoe deze, toch als gevolg van te lang achterstallig en geen onderhoud, dienden te worden aangepast.

Op die bovenste afbeelding is duidelijk de achterkant – zie gele kader ‒ te zien van het grafmonument van Leendert Tap, dat er nu geheel anders uitziet. (Het wit omkaderde grafmonument is dat van Teunis Johannes van Vlaanderen en zijn vrouw Erica Hermina Catharina Schimmel).

Onderstaand de door mevrouw Leny van Soelen-Tap aangeleverde oorspronkelijke foto.
 

Contribuant mogen en kunnen zijn is fantàstisch. ‘k Zou willen dat ik er m’n brood – en nog een paar luttele dingen ‒  mee zou kunnen verdienen. Dan zou voor het eerst in 61 jaar mijn werk mijn liefhebberij èn hobby zijn.
 

*) Alle getallen over persoonlijke dossiers en daarin voorkomende bestanden zijn gebaseerd op de huidige stand van zaken betreffende de registratie van alle Dreumelse akten. Alle geboorte- en trouwakten werden al compleet geregistreerd en de registratie van overlijdensakten is gevorderd tot en met 1864. Digitaal zijn deze doodakten tot en met 1950 beschikbaar, dus er komen ongetwijfeld nog meer persoonlijke dossiers bij en nóg meer bestanden.

**) Beschrijving familiewapen Boumans, gecontribueerd door Wim Boumans,.

Verschrijving Bouman

Wapen: Burgelijkwapen (wapen onder voorbehoud)

Ecusson, (wapenschild): In azuur (blauw) een 8-puntige ster van goud; in het vrijkwatier van zilver een ossenkop en hals van sabel (zwart).

Cimier, (helmteken): De ossenkop en hals van het schild uitkomend.

Ambrequins, (dekkleden): Heraldisch rechts zilver en sabel; links azuur goud.

Bron familiewapen:    De Nederlandse Leeuw 1909

Afkomst                      Holland

Wapen is vervaardigd door Heraldisch Atelier ‘Armorial” te Tiel