Einde aan een "Schildersdynastie"

door Jos van Koolwijk


Zaterdag 13 januari 2007 sloot Drogisterij en Schildersbedrijf  Bueters zijn deuren. Daarmee kwam een einde aan ruim 70 jaar ondernemersschap in het huidige pand aan de Zwaanstraat. Ondernemen zit de familie Bueters in het bloed. Dat begon al bij de komst van de eerste Bueters naar Dreumel..........
 
Vanuit Herpen naar de Dreumelse Dijk nr. 188
In het Brabantse Herpen wonen Wilhelmus Bueters en Maria Brands. Van hen is niet veel bekend, behalve dan dat ze tenminste twee kinderen hebben. Waarschijnlijk is vader Wim herbergier, want ook zoonlief Gerardus oefent dit beroep uit.
Hoe en wanneer Gerardus in Dreumel terecht is gekomen is ons niet bekend, maar dat moet in ieder geval voor 1863 geweest zijn, want dan wordt zijn oudste zoon in Dreumel geboren.

Volgens gegevens uit de Burgerlijke Stand van 1 januari 1890 blijkt hij getrouwd te zijn met de acht jaar jongere Maria de Jong. Ze hebben het huis gekocht van de familie Claassen aan de Dijk 188. (Dit huis brandt overigens in 1939 geheel af)

Bij hen wonen, naast een ongehuwde zus van Gerardus (Geertruida Bueters), een tweetal kinderen. De jongste, Theodorus Gerardus, is geboren op 20 juni 1870 in Dreumel en is schipper van beroep.

  Het eerste huis dat Gerardus kocht van de fam. Claassen op de hoek van de Oude Maasdijk/Rooijsestraat

 

De oudste zoon heet Wilhelmus. Hij is geboren op 10 mei 1863 en is verver van beroep. Wim is een ondernemende jongeman want al vrij snel vertrekt hij naar Rotterdam om daar zijn beroep uit te oefenen.

Een van de anekdotes die in de familiegeschiedenis van de "Bueterkes" opduikt is het verhaal dat Wim in die tijd ook zijn ambacht uitgeoefend heeft op paleis Noordeinde. "De latere koningin Wilhelmina heeft nog bij mij op de slip gezeten", zo vertelde Wim.

Op 11 april 1895 keert Wim terug naar Dreumel en komt weer bij zijn ouders inwonen. Tante Geertruida is dan inmiddels al overleden. (04-01-1893)

 

Koningin Wilhelmina in 1885

 

Groot gezin
Een kleine drie jaar later (16-02-1898) trouwt de inmiddels 35-jarige Wim met de veel jongere Gosewina Kooijmans (21 jaar). Zij is een dochter van  "dijkopzigter" Cornelis Kooijmans en Johanna van Sonsbeek. Zij gaan inwonen bij zijn vader en moeder aan de Dijk, waarvan het adres inmiddels omgedoopt is tot Oude Maasdijk 280.
 

Wim Bueters Gosewina Kooijmans
   
Samen stichten zij een groot gezin, wat in die tijd heel gewoon was. In totaal krijgen ze 12 kinderen waarvan er 5 op zeer jonge leeftijd overlijden. (Ook dat was in die tijd heel "gewoon")
 
Vader Wim is ook behoorlijk actief in de Dreumelse dorpsgemeenschap. Zo komen we hem tegen op foto's uit het kerkelijk leven (hij was bestuurslid van de processie) en is hij ook actief als bestuurder van de plaatselijke harmonie "St. Barbara".

 

zittend rechts vooraan: bestuurslid Wim Bueters

 

Dreumelse notabelen op de foto t.g.v. het 40-jarig priesterschap van pastoor Karsmakers.
zittend L-R: Johan van den Berg, Toon Boumans, burgemeester Waals, pastoor Karsmakers, meester Vermeulen, kapelaan Boeijen, A. van Wichen
staand L-R: Wim Bueters, van Kruijsbergen, Jan van Oss, Hentje van Welie, secretaris van Rossum, Jan van Beers, Jan Kusters, onbekend, Ben Verbruggen, meester Heimeriks, Dit van Beers.  

achter L-R: Ben v.d. Berg, van Wezel, Poulussen, Frans van Welie, Al de Kleijn, Klaas de Rijk, meester Nijtmans, Roelof van Dinter

 
Wim Bueters verdient dus de kost als Meester Huisschilder en Kamerbehanger, zoals onderstaande briefhoofden uit resp.1915 en 1916 zo mooi aangeven. In die functie verricht hij ook werkzaamheden aan de kerkgebouwen in opdracht van pastoor Karsmakers. De briefhoofden - afkomstig uit het kerkelijk archief - vertellen echter nog meer!
 

 
Op de een of andere manier is de pastoor niet tevreden over de geleverde diensten van huisschilder Bueters, want in het briefhoofd van januari 1916 heeft de pastoor de titel "Meester" doorgestreept!
 
 

De kinderen Bueters  
Van de twaalf kinderen overlijden er zoals gezegd vijf. We geven nu een opsomming van de overige kinderen uit het grote gezin van Wim en Gosewiena Bueters.
   
1. Johanna Maria  (geb. 5 december 1898) Hanneke Bueters bleef ongehuwd en zorgde voor haar eveneens ongetrouwde broers en voor de winkel. Zij overleed op 13-03-1978.
   
3. Gerardus Cornelis  (geb. 16 maart 1901 ) Gerrit verhuisde naar Made en begon daar een schildersbedrijf annex drogisterij. Hij overleed in 1942/43.
   
5. Cornelis Petrus  (geb. 21 juni 1904) Cees begon samen met Toon de bakkerij. Cees was verantwoordelijk voor het uitventen. Oudere inwoners herinneren zich misschien nog de donkerbruine Mercedes met het brood op de achterbank. Cees overleed op 12-09-1970
   
7. Johan Hendrik  (geb. 7 maart 1907) Jan zette het schildersbedrijf van zijn vader voort. We komen hem zo dadelijk dus weer tegen.
   
8. Antonius (geb. 21 februari 1908) Toon was zoals gezegd de bakker die in de bakkerij het werk verrichtte. Hij overleed op 27-06-1989.
   
9. Wilhelm Theodoor  (geb. 11 maart 1909) Wim verhuisde naar Zevenaar en trok in het begin van de jaren '50 naar Australië. Tijdens een bezoek aan Nederland overleed hij te Weurt, alwaar hij ook begraven is.
   
12. Theodosius  (geb. 29 oktober 1916) Theo koos een heel andere richting. Hij werd elektricien. Hij bleef tot zijn vijftigste ongehuwd en genoot van het leven in al zijn facetten. Hij verhuisde naar Nijmegen en trouwde aldaar. Hij overleed op 17 november 2006.
   
Over de "Bueterkes" die aan de Oude Maasdijk woonden,  zijn nog wat kleine feiten bekend.

De broers Cees,Toon en Thé waren goede voetballers. Toon voetbalde uiteindelijk zelfs voor Theole in Tiel.

 
Op deze foto uit 1922/1923 poseren de volgende leden: zittend v.l.n.r. Jan van Oorsouw, Toontje Bueters, Wim Bueters, Frits van Oss (wit shirt), Jan Schoots (Tiel), Lambert Luijpen, ? , Bart van Kraaij en Nol Driessen.

Staand v.l.n.r. Has Heesakker, ...? (Tiel), keeper Anton van Yzendoorn (Tiel) en Wimke Bosch.
 
In de Tweede Wereldoorlog werd Thé net als vele anderen verplicht tewerkgesteld in Duitsland. De overlevering verhaalt dat hij uit het kamp ontsnapte en op zijn vlucht een zekere Henk van Laar meenam. Deze jongeman had zijn ouders verloren en kreeg in Dreumel liefdevol onderdak in het grote pand aan de Oude Maasdijk 97
 
Thé Bueters was dus de techneut van de familie. Toen de televisie zijn intrede deed was Thé er als de kippen bij om samen met Henk van Laar een aansluiting te creëren. Met een binnenantenne waren ze in staat om een redelijke beeldkwaliteit te produceren. Bij voetbalwedstrijden stonden de buurtbewoners dan ook in de rij om boven op de grote bakkerijzolder de uitzendingen te kunnen volgen. Uiteraard werd er entree geheven. De toegang bedroeg 10 cent.
 

De Zwaanstraat  
Jan Bueters trouwde in 1935 met Nellie Toonen (geb.08-05-1906, overleden 30-08-1987). Ze kochten van mevrouw Langenhorst haar oude huis aan de Zwaanstraat. Jan verkocht de helft van de kavel aan Frans Rijksen, die er later een woninginrichting vestigde.

Het huis van mevr. Langenhorst werd afgebroken, met het puin werd de grond opgehoogd en een nieuw huis werd gebouwd. In dit huis werd een drogisterij begonnen. De ingang zat schuin op de hoek. Op de foto hieronder is nog net een stukje van de etalage te zien.

  Jan Bueters Nellie Toonen
     

In de folder lezen we dat de drogisterij op 27 juli 1935 werd geopend. Officieel heet het "Een zaak in Drogerijen, Specerijen en Chemicaliën". Als speciale aanbieding wordt er geadverteerd met

   

"MAAKT KENNIS MET ONZE AD-REM SCHEERMESJES"

10 stuks voor 25 cent
   
openingsfolder 1935 rechts: winkel aan de Zwaanstraat
 
De oorlog bracht de nodige zorgen met zich mee. Het huis aan de Zwaanstraat lag in de vuurlinie van de N. H. Kerk. Aangezien deze regelmatig het mikpunt was van beschietingen vanwege de in de toren gevestigde uitkijkpost van de geallieerden, was de kans op treffers niet denkbeeldig.

Zo gebeurde het op een dag dat een granaat zich door het dak in een van de slaapkamers boorde. Dochterlief kwam met de schrik vrij! Het gat in het dak werd gedicht met de hiernaast afgebeelde reclameplaat. "Een goed stuk werk" dus!

   
De oorlogstijd maar ook de naoorlogse jaren waren geen gemakkelijke tijd voor winkeliers. Zoon Willie (geboren 23-12-1945) herinnert zich uit de winkelperiode van zijn ouders nog het volgende: "We verkochten toen ook runderdarm. Ik weet wel dat mijn moeder blij was als ze 's zaterdags 10 meter darm verkocht. Verder bleef het vooral bij akkertjes, Kruscher Salt en vliegenvangers. Luxe artikelen als Boldoot werden bijna niet verkocht."
   

Ongewild een eigen zaak

 

Het gezin Bueters bestond inmiddels uit 2 dochters en 2 zoons. Zoon Willie leidde een onbezorgd leven en was bezig met het eindexamen voor de Mulo toen plotseling in 1963 zijn vader overleed. Noodgedwongen moest hij zijn plannen om drogist te worden bijstellen. Het schildersbedrijf met vast personeel moest draaiende gehouden worden en Willie ging de avondschool volgen. Van schilder v.d. Pluim uit Heerewaarden leerde hij hoe hij offertes moest maken. Het schilderen leerde hij in de praktijk en op de avondschool.

Na het voltooien van de vakschool in Boxtel volgde hij de drogisterijopleiding. In 1968 kwam zijn verloofde Ineke Lemmers in de drogisterij. Zij ging later als zijn vrouw de winkel runnen, terwijl Willy bleef schilderen. Toen v.d. Pluijm er mee stopte nam hij grotendeels diens klanten over.

   
In 1969 werd aan het woonhuis een nieuwe winkel gebouwd. Hierin werd naast een drogisterij ook de verkoop van verf en behang gevestigd. Op 21 mei werd de zaak door de Edelachtbare burgemeester Groffen geopend.
uitnodiging opening 1980 de nieuwe winkel
   

Willy en Ineke bleven aan de weg timmeren en waren ook actief bij alles wat in Dreumel plaatsvond. Willy is erelid van de Dreumelse Ondernemers Vereniging, waarvan hij jarenlang bestuurslid is geweest. Ook maakte hij 17 jaar deel uit van de marktcommissie die in de Dorpsstraat en Zwaanstraat de jaarmarkt organiseerde.

In 1980 en in 1988 werd de winkel gemoderniseerd. In 1996 vond de laatste verandering plaats: er kwam een compleet nieuw interieur.

   

Een greep uit de briefhoofden die de rekeningen sierden

Nellie Bueters - Toonen; links kleinzoon Ronald

folder 1980

   
 

1988

artikel De Waalkanter 9 november 1988

 

De dreigende angst voor watersnood had ook consequenties voor de ondernemer Bueters. In 1994 (zie foto) zorgde het dreigende water er voor dat alles op stellingen van 1.50 meter gezet werd.

Bij de evacuatie in 1995 werd het hele pand leeggehaald. Alles verhuisde naar Nijmegen. Toen ze daar mee klaar waren konden ze pas aan hun eigen spulletjes beginnen.

   
Dreigende watersnood in 1994. Zoon Ronald plaatst stellingen Evacuatie 1995 (foto H. Pelgrim)
   
Evacuatie 1995 (foto H. Pelgrim) Evacuatie 1995 (foto H. Pelgrim)
   

Een tijdje terug werd de beslissing genomen om zowel met de drogisterij als het schildersbedrijf te stoppen. "Opvolgers hebben we niet", aldus Willie. "Zowel Jeroen als Ronald hebben een prima baan. Bovendien hebben we ruim veertig jaar gewerkt en hebben we nu de kans om te stoppen op een moment dat we zelf kunnen kiezen. Dat moment is bepaald op zaterdag 13 januari 2007.

Om te waarborgen dat de diensten toch binnen Dreumel bleven, werd het verfgebeuren overgedaan aan de firma Dick Smits, terwijl de Dreumelnaren voor hun poedertjes en pilletjes voortaan terecht kunnen bij Super de Boer.

   
   
een van de laatste klussen werkplaats aan de Dorpstraat 1
   
   
de laatste dag Zwaanstraat
   

"Ook als schilder kom je hogerop"

Ineke met haar personeel

"Het blijft krabben en (af)bijten"

   

De komende tijd zal het afkicken worden voor zowel Ineke als Willie. Ze zullen hun vrije tijd gaan invullen met reizen en genieten van het leven. Ineke kan zich meer gaan wijden aan haar verzameling miniatuur muziekinstrumenten terwijl Willie zich wil gaan verdiepen in de werking van een computer. We wensen ze beiden vanaf deze plaats alle goeds toe!

 
artikel De Gelderlander 12 januari 2007