't Hout

situatie voor de ruilverkaveling. Op de percelen 135 en 137 (op oude kaarten vermeld als "bos") is in
de jaren '50 van de vorige eeuw de Houtweg aangelegd.

situatie (bij benadering) in 2018.

Henk Beijers schrijft:
 
"Het middelnederlands woord "hou" of "houwe" betekent: het houwen van hout. Een houw is een schaarbos dat regelmatig gehouwen of gekapt moest worden. Houweiken kan een gerooid eikenbos betekenen of een landbouwterrein met eikenhouten omwallingen waaruit hout werd gekapt.

Hout, en op andere plaatsen in ons land ‘holt’, komt veel voor in toponiemen, zowel in nederzettings-, gehucht- als veldnamen. Men kan dan denken aan het rooien van bossen van hoog opgaand hout.

Enkele oude houtnamen zijn Buggenhout, Bukenholt en Averhout. Vanaf de 13^de eeuw zouden de hout-namen verdrongen worden door de bosnamen."

Schönfeld zegt hierover:

"Ons land was vroeger voor een groot deel met bos overdekt, zoals reeds — maar niet alleen — blijkt uit de namen. Hoe komt het, dat die met "-lo" (bos) zoveel tal rijker zijn dan die met "-hout" en "-woud"? Betreft het alleen een onderscheid in soort van bos, of zijn die met "-lo" de oudste, gegeven door de eerste Germaanse bevolking, terwijl de andere uit later tijd dateren?

Of staat "-lo" als een natuurlijke open plek in ’t bos tegenover de talrijke namen met "-rode" ("gerooide plek in ’t bos”), zoals die bij de toenemende ontginning in de latere middeleeuwen ontstonden."

Edelman en Mevrouw Edelman-Vlam schrijven hierover:
"Ook is door alle tijden heen bos een geschikte wijze van grondgebruik geweest voor afgelegen terreinen, die moeilijk op andere wijze konden worden geëxploiteerd. Om al deze redenen zijn bepaalde aanduidingen voor bosbegroeiing als veldnamen blijven voortleven."

.

Bronvermelding