|
Durvuttis veilt bij opbod en
afslag |
gezellige
veiling t.b.v. de clubkas |
|
|
Dreumel, 25 april 2010 -
“13 euro
geboden…… Zie ik daar een bordje? 14 euro geboden voor dit prachtige
schilderij van Lisa Burgers. Iemand meer dan 19 euro? Ja daar….. ! Die
mevrouw. 20 euro geboden. Wie biedt er meer? Eenmaal……….. andermaal……
verkocht!” |
|
|
Erik Peters
had het er maar druk mee vanmiddag. Namens toneelvereniging Durvuttis veilde
hij allerlei objecten om met de opbrengst de kas te spekken.
Aangereikt
door assistente Ella Daanen passeerden er allerlei objecten de revue:
schilderijen van lokale kunstenaars, een workshop bloemschikken of een
workshop glaskunst. Het kwam allemaal voorbij vanmiddag.
Jammer genoeg
viel de publieke belangstelling wat tegen. “Waarschijnlijk ligt dat aan het
prachtige weer en misschien ook aan de onbekendheid van dit evenement”,
aldus Durvuttislid Corrie van Wijk. “We proberen met deze veiling onze kas
wat te spekken. Het geeft ons ook wat financiële armslag als we straks onze
jubileumproductie op gaan voeren”. |
|
|
|
Corrie doelt op de voorstelling van “Rooie Sien”. Het verhaal is
gebaseerd op het gelijknamige volkstoneelstuk van Marius Spree uit het begin
van de 20ste eeuw. Onder leiding van regisseur Edgar Danz voert Durvuttis
deze speciale voorstelling op in zaal ’t Centrum op 21, 22, 23 en 24
oktober.
De aanwezigen kunnen trouwens ook bieden op een figurantenrol in "Rooie Sien".
De gelukkige is uiteindelijk Anja van Wezel. Haar reden is duidelijk: "Als
Willie en Bas 4 dagen moeten spelen zit ik alleen thuis. Dan kan ik beter op
het toneel in het café gaan zitten, want dan zit ik tenminste niet alleen!" |
|
Terug naar de veiling. Niet alles gaat per opbod er uit. Een antieke
naaimachine, een prachtig schilderij van een roos en nog talloze andere
objecten blijven eigendom van de aanbieders en verwisselen dus niet van
eigenaar. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Maar veilingmeester Peters is erg flexibel en schakelt net zo gemakkelijk
van opbod over op afslag. Als het maar iets opbrengt voor de clubkas.
In de pauze worden er lootjes verkocht voor een prachtige doos vol met zaken
die geschonken zijn door de Dreumelse ondernemers. |
|
|
|
Er worden niet alleen objecten geveild, er kan ook geboden worden op
personen. Zo kan er geboden worden op een Sarah en een Abraham, maar deze
hoeven niet aan de bak.
Ton de Vree biedt aan om voor 15 personen te koken,
maar ook hij hoeft niet de keuken in. Wim Stuive mag voor 24 euro wel een
avond drank inschenken voor een groep dorstlustigen.
Hilariteit ontstaat er wanneer een Heineken uithangbord (“compleet met
lampje en hij doet ‘t “, aldus veilingmeester Peters) geveild wordt. Het is
een uithangbord met een verhaal. Fel wordt er geboden en uiteindelijk
verwisselt het bord voor 100 euro van eigenaar. |
|
|
|
Sluitstuk van de veiling is het gooien van grote soezen op Johannes van
Toeten noch Blazen. De Dreumelse buutreedner is zichtbaar onder de indruk
van de diameter van deze soezen. “Reken er maar wel op dat ik jullie in mijn
volgende buut terugpak”, zegt hij wanneer hij gelaten en gewapend met
handdoek het schavot bestijgt. |
|
|
|
|
Al snel staat er een lange wachtrij bij de verkooptafel en komen de eerste
“gooiers“ naar buiten. “Je moet ze openscheuren, dat geeft een beter effect,
roept iemand vanuit het publiek wanneer Bart Peters, de zoon van de
veilingmeester, zijn eerste soes gaat gooien. |
|
|
|
In eerste instantie gaat het nog keurig volgens de regels (waren die er
dan?), maar al snel wordt men baldadiger. Alle aanwezigen, van jong tot oud,
nemen de gelegenheid te baat om Johannes deze middag om te toveren in
Johannes van Soezen tot Blazen.
Als alle soezen op zijn, bedankt veilingmeester Erik de aanwezigen voor deze
geslaagde middag en komt er een einde aan deze gezellige veiling.
|
|
|
|
|