Grote zilverreiger

2011

redactie - Tineke Vink - Liefkens

Al enkele malen kreeg ik te horen dat men een heel grote witte reiger gezien had. Dat is mooi! Deze zomer had Annie Cruijsen er al een gezien in de Dalenweg. In de Polderstaat zat er regelmatig een in de sloot te loeren.

Mijn eerste grote zilverreiger heb ik in 2004 in de Kil gezien. Daarna meerdere malen verspreid door de jaren heen in de uiterwaarden, telkens ergens een grote zilverreiger.

Nu, de tweede maand van 2011, lopen er drie grote zilverreigers bij elkaar in de hoek van de Kooiweg en de Griendweg. Dat is wel heel leuk, want waar er meer dan een lopen kunnen er misschien wel eens jonge reigertjes komen als ze het bij ons in Dreumel naar de zin hebben. We wachten af!
 

Kenmerken
De grote zilverreiger heeft verschillende Latijnse namen: Ergetta Alba of Casmerodius Albus. Het is een grote slanke smetteloze witte vogel.  Lengte tot wel 100 cm. Gewicht 1 tot 1.5 kg. Spanwijdte van wel 1.70 meter. Zijn poten en tenen zijn zwart. De gele snavel heeft de vorm van een dolk. Zomers heeft de snavel een zwarte punt.

 

foto: Martijn de Jonge
 

 

Leefgebied
De prachtige witte vogel kun je vinden op ondergelopen gebieden, lage weilanden en ondiepe sloten.

Zijn jachttechniek is eenvoudig. Hij staat langdurig voorover leunend, roerloos stil. Als zijn eten op grijpafstand voorbij komt, spietst hij zijn prooi aan zijn snavel. Of hij gaat in zeer rustige pas in de achtervolging van zijn prooi.  
 

 

Zijn eten bestaat uit vissen, amfibieën, kleine zoogdieren, reptielen en vogels.

 
 

Uitbreiding

De grote zilverreiger broedt solitair of in kleine kolonies. Liefst in rietlanden, struiken of lage bomen. Niet in hoge bomen zoals zijn familielid de blauwe reiger.

 

Papa zilverreiger draagt in het broedseizoen prachtige smalle witte rugveren die zo fijn zijn als kant. Zij reiken van zijn rug tot aan zijn staart.

Om te nestelen heeft het echtpaar een flinke hoeveelheid overjarig riet nodig. Tussen april en juni worden er 3-4 eieren gelegd. Het ei is bleekblauw zonder tekening.

Bijzonderheden
 In 2004 is de grote zilverreiger op de rode lijst gezet. De Oostvaardersplassen zijn de springplank voor andere broedgebieden geweest.

De grote zilverreiger heeft geen kuifveren. Zijn familieleden hebben dat wel, zoals de kleine zilverreiger  (koereiger), de blauwe reiger en de kwak.

In tegenstelling tot de kleine zilverreiger trekt de grote zilverreiger niet weg in de wintermaanden. Vandaar dat we hem nu kunnen waarnemen.

Alleen, op de foto zetten is lastig. Ze zijn erg schuw.

 

foto: Wikipedia
 

Tot slot
Vroeger is er veel jacht gemaakt op de vogel om zijn prachtige “aigrettes” (Frans voor zilver-reiger).

Een “aigrette” is een bos witte veren verwerkt in het dameskapsel. Dat was vroeger in de mode.

Laten we nu in onze tijd maar gewoon van deze mooie vogels genieten zoals ze in het Dreumelse veld lopen.

Groetjes Tineke Vink-Liefkens.



Foto’s: Martijn de Jonge, Sue Tranter, Wikipedia

foto: Sue Tranter