de huismuis

2014


redactie - Tineke Vink - Liefkens; foto's Irma Vink


   

 

 

Januari 2014

De huismuis

Er was eens een muisje in Oss, dat wel zin had in een knabbelhapje.

Daar hoefde dit slimme muisje niet moeilijk voor te doen, want een meisje uit Dreumel dat in Oss woont, had voor de vogels lekker wintervoer klaar hangen.

Alleen, er kwam geen koolmees of roodborst op af. Kan ook bijna niet met zo’n warme januarimaand. Voor de vogels is er in de natuur genoeg te scharrelen.

   

Dus ons muisje kon de zonnebloempitten niet langer weerstaan en klom tegen het muurtje omhoog.

Muis moet op zijn achterpootjes gaan staan om erbij te kunnen, maar dat is geen probleem als je staartje als extra steunpunt fungeert.

Zo kan het gebeuren dat ik in Dreumel foto’s ontvang van een ballerinamuisje uit Oss. Maar in Dreumel lopen zulke slimmerds ook rond.

 

   

Kenmerken

De huismuis (mus musculus) heeft op de rug een grijsbruine glanzende vacht, onder de buik is de beharing lichter van kleur.

Zijn schubbige staart is net zo lang als het lichaam. Hij is tussen de 75 en 95 mm lang en weegt 12 tot 15 gram.

 

   

Opvallend zijn de grote ogen, oren en zijn spitse snuit.

Hij ziet slecht, maar met zijn scherpe reukvermogen herkent hij zijn weg en zijn familie.

Het is de enige muizensoort die de kenmerkende muffe muizengeur achterlaat door zijn urine en zwarte keutels.

 

   

 

 

De huismuis wordt maximaal achttien maanden oud. De meeste sterven in de eerste winter.

Toch is het moeilijk een familie muizen weg te krijgen als ze zich eenmaal ergens hebben gehuisvest.

Leefgebied
De huismuis is door de mens wereldwijd verspreid. Door hun enorme aanpassingsvermogen kunnen ze overal overleven. Hij heeft weinig tot geen vocht nodig.

   

Hun voedsel bestaat uit keukenafval, maar ook zaden, vet, kaas en zelfs papier behoren tot hun dagelijkse hapje.

Hun constant groeiende beitelvormige snijtanden moeten op lengte gehouden worden. Daarom zullen ze op de gekste dingen knagen.

De huismuis leeft meestal binnenshuis, maar door overbevolking trekken ze ook wel de tuinen in.

 

   

Uitbreiding
Hun nest is hooguit op enkele meters van de voedselbron. De bekleding van het nest is van papier, textiel of ander zacht materiaal, als het maar te versnipperen is.

Mama muis draagt negentien tot eenentwintig dagen. Dan baart zij zes tot twaalf jongen en doet wel vijf tot tien worpen per jaar.

De jongen zijn kaal, doof en blind en wegen acht gram. Mama muis zoogt en verzorgt haar jongen achttien dagen. De jongen verlaten het nest na drie weken en zijn daarna met zes weken al geslachtsrijp.

Papa muis kan behoorlijk agressief zijn tegen indringers, dit om zijn territorium en gezin te beschermen.

   
   

Tot slot
Hoe leuk de huismuis er ook uitziet, we zitten niet te wachten op zo’n familie die in de nacht gezellig met z’n allen op pad gaat in jouw huis.

Er zijn muisvriendelijke muizenvallen, dan kan je ze buiten weer loslaten. Dit moet je wel meer dan honderd meter van je huis doen, want ze vinden gemakkelijk de weg terug. Gaatjes van een duim dik kun je dichtmaken met aluminiumfolie, ander materiaal zullen ze kapot knagen. Watjes gedrenkt in muntolie vinden ze ook niet zo lekker.

Maar de meeste Dreumelse miensen zullen toch bij Kusters van die roze korreltjes gaan kopen en klaarzetten voor familie muis.

Binnenshuis zijn wij samen met de poes dan ook de grootste vijanden van de huismuis. Buitenshuis zijn uilen, roofvogels en vossen diegene die de muis wel een lekker hapje vinden.

 

Groetjes Tineke Vink-Liefkens

Allen ook nog een geweldig 2014 toegewenst.